-پایان جهان:
تا بحال آخرین نظریه ی پذیرفته شده در محافل علمی امروز، پیرامون تولد جهان را ،بیان نمودیم؛این نظریه(انفجار بزرگ (Big Bang که علم آنرا کشف نموده، بر یک حقیقت علمی استوار است که می گوید: جهان ،پیوسته و با شتاب بسیاری در حال گسترش است. گفتیم که دانشمندان می گویند:ماده ی جهان در گذشته در نقطه ای با حجم صفر متمرکز بوده است، این نقطه منفجر شده ،و ماده ی جهان در تمام جهات پراکنده شده است،و از آن تاریخ تا بحال جهان در حال گسترش است.همینطور به اهمیت فلسفی این نظریه اشاره کردیم و گفتیم که این نظریه به افسانه ی ازلی بودن ماده و جهان پایان داد،و ثابت کرد که جهان در یک لحظه آفریده شده است. پس مادام آفرینشی در کار است ،پس حتماً آفریننده ای هم وجود دارد،زیرا این انفجارهولناک مانند انفجارهای دیگر نبوده است،چرا که هر انفجاری منجر به بی نظمی ،پراکندگی و ویرانی می شود،در حالی که این انفجار باعث تشکیل جهانی بسیار منظم شده است.بنا بر این دستی بی نهایت توانا و علمی مطلق ونامحدود،بصورت آشکاری در این آفرینش حضور داشته است.

احتمالات
سؤال اینست که آیا جهان همچنان به گسترش خود ادامه خواهد داد؟آیا نیروی جاذبه بر نیروی گسترش کیهانی غلبه خواهد کرد،یا عکس این مطلب درست است؟در اینجا دواحتمال وجود دارد:

احتمال اول:
یک احتمال این است که سرعت گسترش جهان بر اثر نیروی جاذبه کند شود و سپس متوقف گردد،و پس از آن به عقب بر گردد(سیر قهقرایی)،به عبارت دیگر تمام اجرام آسمانی و فلکی موجود در جهان به طرف مرکز کشانده شوند،و براثر نیروی جاذبه، جهان منقبض و چروکیده گردد،تا آنجا که تمامی جهان در یک نقطه ی بسیار کوچک به حجم صفر متمرکز شود،واین بدان معناست که جهان به حالت نخستین بر می گردد،ولی خیلی قبل از اینکه جهان به چنین مرحله ای برسد،می میردو نیست و نا بود می شود.

احتمال دوم:
احتمال دوم اینستکه نیروی جاذبه نمی تواند بر نیروی گسترش کیهانی غلبه کند،و جهان تا ابد به گسترش خود ادامه خواهد داد.ولی آیا این بدان معناست که سرنوشت این جهانِ پیوسته در حال گسترش ،مرگ نخواهد بود؟
اسباب گوناگون اما مرگ یکسان است!
حتی در حالت دوم هم جهان نمی تواند از مرگ -که سرنوشت حتمی هر مخلوقی است- جان سالم بدر ببَرَد،زیرا این جهانِ در حال گسترش ،پس از اینکه بر اثر واکنش های رادیواکتیو،که در همه ی سیارات روی می دهد ،سوخت خود را از دست داد،بدون تردید خواهد مرد.و در این حالت جهان تبدیل به گورستان بزرگ و مخوفی خواهد شد که آثاری از حیات در آن یافت نمی شود.

عامل تعیین کننده ی غلبه ی نیروی جاذبه یا نیروی گسترش کیهانی چیست؟
جواب این سؤال این است که:اگر سرعت گسترش کیهانی به اندازه ای باشد،که کهکشانها بتوانند از نیروی جاذبه بگریزند،در آنصورت گسترش کیهانی بدون وقفه ادامه خواهد یافت. این الگوی (کیهان باز) نام دارد.اما اگر سرعت جهان از سرعت گریز کمتر باشد، در آنصورت گسترش آن پس از مدتی متوقف خواهد شد،و جهان شروع به سیرقهقرایی وعقب نشینی به سوی مرکزخودخواهدکرد. این الگوی (کیهان بسته) نام دارد.

سرعت گریز چیست؟
سرعت گریز حد اقل سرعتی است که برای گریز از نیروی جاذبه ی هر مکانی لازم است.مثلا ً سرعت گریز برای کره ی زمین ما برابر با 11/23 کیلو متر/ثانیه است.یعنی اگر موشکی با این سرعت شلیک گردد،می تواند بر نیروی جاذبه ی زمین غلبه کند ،و به فضا صعود کند .اما اگر سرعت موشک از این مقدار کمتر باشد ، مسافت معینی را طی می کند،سپس متوقف می شود ،و بعد از آن به خاطر غلبه ی نیروی جاذبه سقوط می کند و بسوی زمین بر می گردد.هر ستاره ، سیاره ویا قمر مصنوعی سرعت گریز خاص به خود دارد.
آیا سرعت گسترش کیهانی به سرعت گریز می رسد؟آیا از نیروی جاذبه کیهانی کمتر است یا بیشتر؟
این موضوع به چگالی کنونی جهان بستگی دارد؛اگر این چگالی به حد( چگالی بحرانی یا حساس) برسد ،در آنصورت نیروی جاذبه ی موجود در جهان، برای جلوگیری از گسترش جهان در آینده کافی است،اما اگر از این مقدار کمتر باشد،جهان همچنان به گسترش خود ادامه خواهد داد.

آیا میانگین چگالی جهان به حد (چگالی بحرانی) می رسد؟
دانشمندان چگالی بحرانی یا خطر ناک را محاسبه کردند،ومتوجه شدند که برابر با 1030×74, گرم/سانتیمتر مکعب است یعنی اگر ماده ای در جهان وجود داشته باشد که میانگین چگالی آن باندازه ی سه اتم هیدروژن درهر متر مکعب باشد ،در آن صورت چگالی جهان به حد (چگالی بحرانی) خواهد رسید.سپس دانشمندان به محاسبه ی چگالی جهان پرداختند و متوجه شدند که چندین برابر چگالی بحرانی است.
آیا این بدان معناست که چون چگالی جهان به چگالی بحرانی نمی رسد،پس جهان همچنان به گسترش خود ادامه خواهد داد؟
نمی توانیم بطور قطعی به این سؤال جواب بدهیم،زیرا آن مقدار ماده ی موجود در جهان که دانشمندان آنرا محاسبه کرده اند ،مقادیری بوده که توانسته اند با دستگاههای بصری و رادیویی آنرا مشاهده نمایند،در حالی که مقادیر عظیمی از مواد، در این محاسبات وارد نشده است،برای مثال «سوراخ سیاه»که از آن هیچ نمی دانیم.از طرفی در جهان چیزی بنام «جرم گمشده»وجود دارد؛ دانشمندان ملاحظه کردند که مقدار مواد قابل مشاهده در کهکشانها ،ابداً برای بهم پیوستن آنها کافی نیست،بلکه برای بهم پیوستگی و تعادل آنها ده ها برابر این مواد لازم است.بنابر این چگالی محاسبه شده ی جهان ،چگالی حقیقی آن نیست،وشاید این چگالی به چگالی بحرانی هم برسد.

در الگوی «کیهان بسته» چه اتفاقی می افتد؟
دراین الگو سرعت گسترش کیهانی بتدریج رو به کاهش می نهد ،تا اینکه به صفر می رسدو گسترش بطور کلی متوقف می گردد،سپس با گذشت زمان جهان با شتابِ رو به افزایشی به طرف مرکز خود سیر می کند.در آغازتغییر ملموسی به چشم نمی خورد،و ملیاردها سال همه چیز عادی بنظر می آید، ولی به محض اینکه حجم جهان به 100/1 حجم کنونی اش برسد،دمای فضا –که الآن تقریبا صفر مطلق(5) است- به درجه ی حرارت زمین در روز می رسد.آنگاه پس از ملیونها سال، درخشندگی فضا به حد غیر قابل تحملی رسیده، و حرارت فضا به ملیونها درجه بالغ می گردد.البته قبل از رسیدن به چنین مرحله ای تمامی موجودات زنده از بین رفته و نابود شده اند.سپس ستارگان در یک سوپ کیهانی متشکل از اجزای اتمها و تشعشعات رادیو اکتیو ذوب می شوند،این سوپ کیهانی درجه حرارتش به ملیاردها درجه ی سانتیگراد می رسد.آنگاه جهان رفته رفته کوچک می گردد تا آنجا که حجم آن باندازه ی یک نقطه ی کوچک نزدیک به صفر می رسد،و سر انجام به «سوراخ سیاه» تبدیل می شود.بدین ترتیب جهان به حالت تکینی (singularity)می رسد و رابطه اش با زمان و مکان قطع می گردد ،ودیگر قوانین فیزیکی در آن صدق نمی کند.

برخی از دانشمندان ملحد که احساس کردند الحاد آنها در مقابل این نظریه دچار ورشکستگی شده است، الگوی سومی را بنام «الگوی بسامدی یا تناوبی» پیشنهاد کردند،خلاصه ی این طرح این است که:

جهان از روز ازل با انفجارهای بزرگی«bib bang  »گسترش یافته است ،سپس دچار انقباض و چروکیدگی می گردد،ولی دوباره با انفجار بزرگ دیگری گسترش می یابد و این عملیات متناوباً ادامه پیدا می کند. با این حساب جهان ازلی است و آغازو پایانی ندارد.برخی دانشمندان ملحد که از ایده ی “آفرینش” و “رستاخیز” خوششان نمی آید از این نظریه استقبال کردند.
ولی این الگو نتوانست در مقابل حقایق و دستاورد های علمی ایستادگی نماید،لذا در طاقچه ی فراموشی گذاشته شد ،و در محافل علمی بطور کلی از دستور کار ساقط گشت،زیرا از نگاه علمی، امکان ندارد جهان پس از انقباض و رسیدن به حالت تکینیsingularity» » دوباره گسترش پیدا کند. برای مثال «سوراخ سیاه» -که نمونه ی بسیار کوچکی از حالت “تکینی” است،و جهان در پایان کار به آن حالت می رسد –نمی تواند از این وضع جان سالم بدر ببرد تا چه رسد به کل جهان؟از طرفی مشکل دیگری هم در مقابل این الگو وجود دارد،و آن مشکل انتروپی(Entropy)یا بی نظمی است،یعنی اینکه در هر فعل و انفعال شیمیایی بخشی از انرژی بصورت غیر قابل استفاده در می آید،و تلف می شود(بازده < انرژی داده شده)،لذا هنگامی که جهان به حالت تکینی برسد ،دیگر انرژی قابل استفاده وجود ندارد(تا واکنش معکوس انجام دهد).بنابراین در چنین شرایطی، تغییر جهان از حالتی به حالت دیگر محال است چرا که انرژی لازم برای این تحول وجود ندارد.
بنابر این چه در الگوی کیهان باز وچه در الگوی کیهان بسته،مرگ سرنوشت حتمی این جهان است.
این ازعمرجهان؛ اماعمر زمین و خورشید و منظومه ی شمسی که تا این حد طولانی نیست،زیرا که سوخت موجود در خورشید خیلی کمتر از کلّ جهان است .
?کُلُّ مَن عَلَیهَا فَانٍ،وَ یَبقَی وَجهُ رَبِّکَ ذُوالجَلَالِ وَالإِکرَامِ?یعنی:هر آنکه بر روی زمین است نابود می گردد،و تنها روی پروردگارت که دارای شکوه و بزرگواری است باقی می ماند.
منبع: فصلنامه ی فکری”رُؤَی”،سال چهارم 2003،شماره مزدوج18و19،مرکز الدراسات الحضاریة،پاریس
پی نوشته ها:
(1)نویسنده ومؤرخ ترکمن عراقی مقیم ترکیه
(2)از آنجهت به این اتم سوپ گفته شده که مانند سوپ حاوی تمامی مواد تشکیل دهنده ی جهان بوده است.(مترجم)
(3)مراجعه کنید به کتابی از ایشان تحت عنوان:(Paul Davies- ( God and New Physics یعنی خدا و فیزیک جدید(مترجم)
(4)این فیزیکدان مشهور کاملاً فلج است،تا آنجا که قادر به تکلم نیست،و افکار خود را از طریق کامپیوتر به دیگران منتقل می کند.(مترجم)
(5)صفر مطلق برابر باصفر درجه ی کلوین یا 273 درجه سانتیگراد زیر صفراست(مترجم)

نوشته :اورخان محمد علی(1) برگردان از عربی:سیداحمدهاشمی

بن بست طرفداران أزلیت جهان

اهمیت نظریه ی “انفجار بزرگ” تنها به بُعد علمی و فلکی آن منحصر نمی شود،این نظریه سلاح یا بهانه بزرگی که فلاسفه،متفکرین ودانشمندان ملحد بدان استناد می کردند،از دستشان بیرون کشید و آنها را خلع سلاح نمود،زیرا که به افسانه ی “ازلیت ماده و ازلیت جهان” پایان داد.بسیاری ازدانشمندان و فلاسفه ی ملحد از این نظریه اظهار ناخرسندی کردند،برای مثال یکی از فلاسفه ملحد بنام”آنتونی فلوف”می گوید:(می گویند اعتراف از لحاظ روانی برای انسان مفید است.لذا من اعتراف می کنم:الگوی انفجار بزرگ واقعاً ملحدان را در تنگنای بزرگی قرار داد،زیرا علم، عقیده ای را ثابت کرد که کتب دینی از آن دفاع کرده اند…اعتقاد به اینکه جهان آغازی دارد.)
“دونیس سکایما” یکی ازدانشمندان طرفدار پروپاقرص نظریه ی “جهان پایدار”می گوید:( من از نظریه “جهان پایدار” بخاطر درستی اش دفاع نکرده ام،بلکه میل داشتم که درست باشد،ولی پس ازجمع شدن دلایل ،معلوم شد که بازی تمام شده است،و باید نظریه”جهان پایدار” را کنار بگذاریم.)
با وجود اینکه ماده؛ حادث و غیر ازلی است،و جهان آغازی دارد که حاکی از آفرینش آن بوسیله آفریننده ای است،ولی طبیعت “انفجار بزرگ” دلیل دیگری را به دلایل قبلی اضافه کرد،و آن اینکه این جهان با نظمی دقیق و برنامه ای حساب شده؛ آفریده شده است،زیرا که هر انفجاری باعث تخریب ،نابودی،پراکندگی و پخش وپلا شدن مواد می شود ،ولی هنگامی که می بینیم انفجاری با چنین شدت و عظمت، منجر به تشکیل ومیلاد جهانی بسیار منظم می شود،نتیجه می گیریم که در پشت آن دستی دانا،توانا،مدیر،مدبر،بی نهایت و مافوق طبیعی وجود داشته است،”فِِرِد هویل”دانشمند مشهور بریتانیایی به این مطلب اشاره می کند و می گوید:« نظریه ی “انفجار بزرگ” می گوید که جهان در نتیجه ی یک انفجار بزرگ بوجود آمده است،و ما می دانیم که هر انفجاری،ماده را پراکنده و آنرا با بی نظمی پخش و پلا می کند،ولی این انفجار بشکل اسرار آمیزی؛ بر عکس عمل کرده است،یعنی ماده را برای تشکیل کهکشانها؛ جمع آوری کرده است.»

سرعت گسترش جهان
یکی ازمهمترین اسرار انفجار بزرگ،سرعت فوق العاده ی گسترش کیهانی است که پس از این انفجار پدید آمد،”پل دیویس “دانشمند معروف بریطانیایی در این زمینه می گوید:«محاسبات نشان داده است که سرعت گسترش جهان در مسیر بسیار پیچیده ای پیش می رود،اگر جهان اندکی کمتر از سرعت کنونی گسترش پیدا می کرد،بخاطر نیروی جاذبه دچار فرو پاشی داخلی می شد،و اگر این سرعت اندکی از سرعت کنونی بیشتر بود،شیرازه ی جهان از هم گسیخته می شد و متلاشی می گشت،و اگر سرعت انفجار از سرعت کنونی اش به اندازه ی یک ملیارد ملیاردم تفاوت داشت ،همین برای ایجاد خلل در تعادلِ لازم کافی بود؛بنابراین انفجار بزرگ یک انفجار عادی نبوده ،بلکه از تمام جهات یک عملیات کاملاً حساب شده و بسیار منظم بوده است. »
از این همه شواهد و دانسته های علمی چه نتیجه ای می گیریم؟” پُل دیویس”(3) نتیجه حتمی این دلایل جدل ناپذیر را چنین شرح می دهد:« بسیار سخت است انکار کنیم که نیرویی عاقل و هوشمند،بر اساس محاسبات بسیار دقیق و حساس ،این جهان را بوجود آورده است…تغییرات عددی بسیار حساس و دقیق که در معادلات اساسی جهان وجود دارد،دلیلی بسیار قوی بر طراحی چار چوب این جهان است.»
” استفن هاوکینگ ( (Stephen Hawking) ” فیزیکدان مشهور بریطانیایی(4) در کتابی تحت عنوان:( تاریخ مختصر زمان A Brief History Of Time ( در باره ی دقت شگفت آور سرعت گسترش جهان,در ثانیه نخستِ انفجار بزرگ میگوید:(سرعت گسترش جهان،سرعتی بسیار حساس ودقیق است،تا آنجا که اگر این سرعت در ثانیه اول انفجار ،کمتر از یک ملیون×ملیاردم سرعت آن بود، جهان قبل از اینکه به وضعیت کنونی برسد،از هم می پاشید).اینست اندازه ی دقت شگفت آوری که درتنظیم این انفجاروطراحی سرعت آن بکار رفته است.
نتیجه قطعی که دانشمند ستاره شناس آمریکایی (جورج کرنشتاین) در کتاب خود تحت عنوان:جهان همبسته (Symbiotic Universe) به آن می رسد این است:( هر اندازه که دلایل دقیقتر می شود،همواره با همان حقیقت مواجه می شویم،و آن اینست که:نیرویی هوشمندِ مافوق طبیعی؛ در پیدایش جهان دست داشته است.)
?قَالَت رُ سُلُهُم أَفِی الله شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرضِ ؟ ?یعنی:( پیامبرانشان گفتند:آیا در خدایی که آفریننده آسمانها و زمین است، شکی وجود دارد؟) ?سَنُرِیهِم آیَاتِنَا فِی الآفَاقِ وَ فِی أَنفُسِهِم حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُم أَنَّهُ الحَقُّ?یعنی:(بزودی نشانه هایمان را در آفاق(جهان)و درخودشان به آنها نشان می دهیم،تا برایشان روشن شود که اوحق است)

سوپ کیهانی(2)
مادامی که جهان در حال گسترش است ،پس اگر فیلم آفرینش را به عقب برگردانیم،بطور حتم ، همه جهان را در گذشته در یک نقطه، متمرکز خواهیم یافت، دانشمندان این نقطه را “اتم نخستین”یا “سوپ کیهانی”نامگذاری کرده اند.دانشمندان دیگر گفته اند که:”حجم این نقطه مساوی با صفر و جرم آن بی نهایت بوده است”.و این به عبارت دیگر یعنی اینکه جهان از عدم بوجود آمده است ،زیرا مفهوم “نقطه ای که حجم آن صفر است”غیر از این نمی تواند باشد.
ولکن این چه نیرویی بوده که صدها ملیارد کهکشان را با سرعتی دیوانه وار پرتاب کرده،و آنها را از همدیگر دور ساخته ،و در نتیجه این دور شدنِ سریع، جهان گسترش پیدا کرده است؟این نیرو نمی تواند نیروی جاذبه یا نیروی دفع مغناطیسی بین قطبهای همسان باشد؛زیرا نیروی جاذبه، نیرویی است که اجرام آسمانی را به طرف مرکز جذب می کند ،نه اینکه آنهارا به طرف خارج دفع کند،نیروی دفع مغناطیسی هم خیلی ضعیف تر از آن است که بتواند از عهده ی چنین کاری بر آید.از طرفی بخاطروجود تعادل الکتریکی در جهان ،چنین نیرویی در اجرام آسمانی تقریباً وجود ندارد،پس ناچار انفجار هولناکی در آغاز پیدایش جهان ،منجر به چنین گسترشی شده است.
دانشمندان این انفجار را “انفجار بزرگ یا”BIG BANG  نامیدند ،که پس از اجرای برخی اصلاحات ،تعریف فعلی این نظریه بطور خلاصه چنین است: ((اتم نخستین که حاوی مجموع ماده و انرژی بوده، دچار انفجاری هولناک می شود ،در لحظات اولیه ی انفجار، درجه ی حرارت آن، به چندین تریلیون درجه می رسد،بطوری که در چنین شرایطی اجزای اتمهابوجودمی آیند، از این اجزاء ،اتمها بوجود می آیند،و از این اتمها غبار کیهانی تشکیل می شود؛ که بعدها کهکشانها از آن پدیدمی آیند.))

زمان انفجار جهان
سؤال اینست که این انفجار بزرگ چه زمانی رخ داد؟ جواب قطعی برای این سؤال وجود ندارد،ولی اگر بخاطر آوریم که “ثابت هویل” برای یک سال نوری برابر با 15،3کیلومتر/ثانیه است،به رقم 20 میلیارد سال دست پیدا می کنیم.ولی نباید فراموش کنیم که سرعت گسترش جهان و دور شدن کهکشانها ثابت نیست،و در گذشته سریعتر بوده است.لذا تاریخ انفجار باحتمال غالب ،تقریبا 15 میلیارد سال پیش بوده است،که این رأی در حال حاضر راجح است.
یکی از نشانه های مهم انفجار بزرگ ،وجود تشعشعات کیهانی است،دانشمندان می گویند:اگر این انفجارواقعاً اتفاق افتاده باشد،پس باید تشعشعاتی نیز از خود بر جای گذاشته باشد. این تشعشعات هم عملاً کشف شد، در سال1989م سازمان پژوهشهای فضایی امریکا(ناسا) یک قمر مصنوعی را جهت تحقیق وبررسی این تشعشعات به فضا فرستاد،و آنرا با مدرنترین دستگاههای حساس مجهز نمود،این فمر مصنوعی توانست تنها در عرض هشت دقیقه این تشعشات را پیدا کرده و آنرا اندازه گیری نماید.
نشانه ی دیگری بر درستی این نظریه آنست که:مقدار و نسبت وجود دو گاز هیدروژن و هلیوم با محاسبات این نظریه مطابقت می کند،اگر جهان ازلی می بود،تمام هیدروژن موجود تا بحال سوخته بود؛و به گاز هلیوم تبدیل شده بود!

آیا جهان خالق دارد یا ازلی است ؟

  - آغاز جهان

این جهان پهناور و وسیع که انسان حدو مرزی را برای آن نمی شناسد،

از دیر باز برای انسان سؤال برانگیز بوده ،و حس کنجکاوی او را تحریک

میکرده است، پرسشهای پیچیده وبسیاری در ذهن انسان وجود داشته

 است از قبیل اینکه:این جهان چگونه بوجود آمده است؟عمر آن چقدر

است؟آیا حادث است، یا قدیم و ازلی؟آیا ممکن است دو ازلی در آنِ

واحد وجود داشته باشد:آفریننده ازلی و جهان ازلی؟

 
امام محمد غزالی رحمه الله اولین کسی بود که معضل ازلی بودن جهان را حل نمود و به تمام سؤالهای مطرح شده پیرامون “مدت ترک” یعنی فاصله زمانی بین ازل و آغاز پیدایش جهان پاسخ داد.او گفت که جهان حادث است و قبل از آن زمانی وجود نداشته است…بدین معنا که زمان و مکان بعد از پیدایش جهان بوجود آمده اند؛زیرا زمان با حرکت مرتبط است،و اگر تصور کنیم که همه چیز در جهان از حرکت بایستد وبه حال سکون در آید،در آن صورت زمان هم متوقف خواهد شد،یعنی دیگر زمانی وجود ندارد.و بنابراین توهم وجود زمان قبل از آفرینش جهان خطاست. هنگامی که نظریه نسبیت، به زمان به عنوان بُعد چهارم اشاره کرد،خیلی بدیهی بودکه در جهانی که هنوز ابعاد دیگر آن (ابعاد سه گانه مکان: طول،عرض،ارتفاع) خلق نشده است،وجود زمان(بعد چهارم) معنایی ندارد.
ما در اینجا نمی خواهیم وارد جزئیات فلسفی شویم که برای خواننده ملال آور و یا ناخوشایند است،بلکه قصد داریم به آخرین نظریه علمی پیرامون پیدایش جهان اشاره کنیم که با دلایل علمی ثابت می کند که این جهان حادث است و یک ملیارد سال پیش بوجود آمده است.

جهان بین سکون و حرکت:

حقیقت این است که کشف پدیده رادیواکتیو توسط انسان ،اولین ضربه را به تئوری ازلیت ماده وارد کرد،مادامی که خورشید و همه ستارگان دیگرفروزانند و از خود اشعه صادر می کنند،پس لابد آغازی دارند،زیرا اگر ازلی بودند سوختشان ملیاردها سال پیش تمام شده بود.
ولی دانشمندان ملحد این حقیقت آشکار را نادیده گرفته و به دفاع خود از جهان ازلی که نیازی به خالق ندارد،ادامه دادند.تا نیمه نظریه پذیرفته شده ای در محافل علمی بود،این نظریه می گویدکه “جهان ساکن است واز حیث زمانی و مکانی بی نهایت است”.
این الگوی جهانی ،خیال فلاسفه ملحد را راحت می کرد وبه آنها یک سند علمی می داد و یا حد اقل، مهمترین ادعای آنها را در موردازلیت ماده نقض نمی کرد.
از طرفی علم فیزیک وسیله مهمی را برای شناخت بسیاری از ویژگیهای ستارگان و اجرام آسمانی عرضه کرد،در سال 1913م “فاستو مالون سلیفر” کشف کرد که بعضی از اجسام-که در گذشته گمان می رفت غبار کیهانی باشند-با سرعتی معادل 1800 کیلو متر بر ثانیه از ما دور می شوند،این کشف برای دانشمندان بسیار شگفت آور بود،این اجسام در واقع کهکشانهایی بودند که بسیار از ما دورند…سپس در سال 1929م” ادوین هابل” قانون معروفش را اعلام کرد:( کهکشانها با سرعتی از ما دور می شوند که با دوری آنها از ما نسبت مستقیم دارد)
بعدها معلوم شدکه کهکشانها نه فقط از ما دور می شوند،بلکه خود آنها نیز از همدیگر دور می شوند.و این بدان معناست که جهان پیوسته در حال گسترش است،و این مصداق گفتار باریتعالی است که می فرماید:

والسَّمَاءَ بَنَینَاهَا بِأَییدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ

(سوره ذاریات آیه47)

و آسمان را با دستهایی بنا کردیم و ماگسترش دهندگانیم