با علم هم ، به خدا میتوانیم ایمان بیاوریم !

نظرات دانشمندان در مورد پیدایش هستی !

جورج گرین اشتاین می نویسد: هر بار که در دلایل دقت کردیم همواره با

همان حقیقت رو به رو شدیم ، و آن این است که نیرویی فراتر از طبیعت

در پیدایش این هستی دخالت داشته است.

به استثنای کسانی که به الحاد به شکلی کورکورانه متمسک هستند، دانشمندان

اکنون این را می پذیرند که هستی خالقی دارد، با قدرتی پایان ناپذیر. خالقی که

هم ماده  و هم زمان را آفرید و از هر دوی آن ها منزه است (به عبارتی دیگر

 از زمان و مکان منزه است).

فیزیک دان آمریکایی هوگ روس می گوید: اگر ماده و زمان با هم در نتیجه

 انفجار بزرگی پیدا شده باشند پس بر به وجود آورنده ی زمان و مکان لازم

 است که مستقل از آن دو باشد، و این به ما نشان می دهد که خالق، از همه

 ابعاد و اندازه گیری ها فراتر است.

انفجار بزرگ با فرو پاشی نقطه ای آغاز شد که ماده در آن متمرکز شده بود، آن

هم با سرعتی بسیار زیاد. این ماده همه جا گسترده شد و کهکشان ها، ستارگان،

خورشید، دنیا  و تمام اجرام آسمانی را به صورت متوازن و دارای نظامی زیبا

آفرید. علاوه بر این قوانینی شکل گرفت که انسان آن قوانین را فیزیک نامید.

قوانینی که درهمه جای هستی معتبر است و از زمان ظهورش قبل از 15

بیلیون سال تغییر نکرده و نظامی دقیق به وجود آورده که اگر تنها 1میلی متر

 نظم آن به هم بخورد، همه چیز دچار اختلال می شود.

ما می دانیم انفجار ها فقط خرابی به باور می آورند و نظام اولیه را مختل

می کنند . حال اگر ببینیم که پس از انفجاری نظامی دقیق بر جای مانده، معنای

 آن این است که پشت آن دخالتی غیر معمول و فوق طبیعی وجود

داشته،   دخالتی که تمام ذرات ماده ای پراکنده را تحت سیطره ای زیبا و در بین

 نظامی هماهنگ و متوازن جمع کرده است.

"فرد هویل" که سال ها نسبت به نظریه ی انفجار بزرگ ( بیگ بنگ) اعتراض

کرد، نهایتا این موضع را پذیرفت و گفت: نظریه ی انفجار بزرگ می گوید که

هستی در نتیجه ی انفجاری بزرگ شکل گرفته ، ولی ما میدانیم که هر

انفجاری ماده را پراکنده می کند آن هم بدون هیچ نظمی، ولی بیگ بنگ عکس

 این را انجام داد، به شکلی که پر از راز است. یعنی این که ماده را با هم برای

 تشکیل کهکشان ها جمع کرد.

 و شکی نیست که اگر نظامی دقیق در نتیجه ی بیگ بنگ رخ داده باشد، پس

 باید دخالتی الهی در هر لحظه از لحظات این انفجار بزرگ موجود باشد. از

طرف دیگر پیدایش زمین بسیار شگفت انگیز است؛ سیاره ای که مناسب زیستن

است و غیر ممکن است که همه شرایط لازم برای قابل حیات بودن سیاره ی ما

 در نتیجه ی تصادفات پراکنده باشد.

فیزیک دان نظری پروفیسور "پاول دیویس" تحقیقاتی در زمینه ی سرعت

 پراکنده شدن هستی انجام داد و فهمید که این سرعت به اندازه ای دقیق است که

عقل آن را باور نمی کند. او میگوید: محاسبات نشان می دهد که سرعت

گسترده شدن هستی در سیری حرکت می کند که باورش سخت است، به نحوه

که اگر گسترده شدن هستی ذره ای آهسته تر از سرعت فعلی آن بود، به سمت

خرابی داخلی در نتیجه ی جاذبه می رفت و اگر این سرعت ذره ای بیشتر از

 سرعت فعلی آن بود، ماده ی هستی و خود هستی پراکنده می شد. و اگر

سرعت انفجار از سرعت فعلی به اندازه ی "یک به روی ده به توان

هیجده(1000000000000000000) متفاوت بود، این کافی بود تا توازن

 لازم مختل گردد. پس انفجار بزرگ انفجاری معمولی نیست بلکه کاری حساب

 شده از تمامی جهات و بسیار منظم است.

"استیفان هاوکینگ" فیزیک دان مشهور در کتاب تاریخ مختصر زمان

می گوید: توازن های موجود در هستی بر اساس محاسباتی دقیق بنا شده و

فراتر از آن است که ما توان درک آن را داشته باشیم. و در مورد سرعت

گسترش هستی می گوید: سرعت گسترش هستی سرعتی بسیار باور نکردنی

است، تا اندازه ای که اگر در ثانیه ی اول انفجار، این سرعت از "یک به روی

ده به توان پانزده" (1000000000000000) کمتر بود هستی به دور

خود خراب می شد، قبل از این که به وضع امروزی اش برسد.

"پاول دیویس" توازن لازم این هستی را شرح می دهد و می گوید: بسیار سخت

 است که عقل مدرکی را انکار کند که بنیه ی این هستی را آفریده و مبتنی بر

محاسبات بسیار حساس است. این ارقام بسیار دقیق که در اصل موازنات

هستی وجود دارد دلیلی بسیار قوی بر وجود تصمیمی در ضمن هستی است.

در مورد این حقیقت دانشمند اختر شناس  "جورج گرین اشتاین" می نویسد: هر

بار که در دلایل دقت کردیم همواره با همان حقیقت رو به رو شدیم که قدرتی

 دانا و فوق طبیعی در  پیدایش این هستی دخالت داشته است.

اگر ما در نظام دقیق هستی تأمل کنیم می بینیم که پیدایش هستی و توازن

موجود  و عمل منظم آن خیلی پیچیده است، به نحوی که نمی توان با تصادفات

توصیفش کرد.

بدین معنا که کاملا غیر ممکن است پیدایش تمام این نظام دقیق و توازن حساس

آن در پشت انفجاری حیرت آور، در نتیجه ی تصادفاتی کورکورانه باشد.

و پیدایش این نظام بعد از انفجاری بزرگ غیر ممکن است مگر در نتیجه خلقتی

با نیروی ماورای طبیعت. 

این نظام دلالت بر وجود خالقی دارد که هستی را از نیستی آفرید و

خلقتش را با تمام دقت نظم بخشید  و او الله، پروردگار جهانیان است