معجزه قرآن وجود برزخ در میان دریاها:
قرآن کریم در سورههای فرقان و رحمان قانونی را که مخصوص آب است، ذکر میکند. در آیهء 53 سورهء فرقان میگوید:
وَهُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَیْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَحْجُورًا : و اوست ذاتی که دو دریا را به هم درآمیخت که این یکی دارای آب گوارا و شیرین و آن دیگر، شور و تلخ است و بین این دو آب در حین به هم آمیختن آنها واسطه و حایلی قرار دارد تا همیشه از هم جدا باشند.
و در آیات 19 و 20 سورهء رحمان میگوید:
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لا یَبْغِیَانِ : اوست ذاتی که دو دریای شور و شیرین را به هم در آمیخت، به نحوی که در میان آنها پردهء حایلی قرار داد که به هم در نمیآمیزند .
بیگمان پدیدهء طبیعی که قرآن در این آیات از آن یاد میکند، از قدیمترین عصرها تا کنون نزد انسان شناخته شده بوده است؛ این پدیدهء طبیعی میگوید: هر گاه دو رودخانه در یک گذرگاه آبی با همدیگر یک جا شوند، آب یک رودخانه با آب دیگری در هم نمیآمیزد.
به طور مثال در شهر چانگام واقع در پاکستان شرقی، دو رودخانه با هم یکجا شده و سپس مسیر خود را به سوی شهر اراکان در کشور برمه طی میکنند، وقتی هر بینندهیی به سوی این رودخانه بنگرد، خط فاصلی را به عنوان مرز میان دو رودخانه در میان آنها مشاهده میکند و بدین گونه ملاظه مینماید که هر یک از این رودخانهها، استقلال خویش را به گونهیی محسوس حفظ کرده اند. جالب توجّه است که در یک پهلوی این رودخانه آب شیرین و در پهلوی دیگر آن آب، شور میباشد.
آنسان که گفتیم، این پدیده در نزد انسانهای قدیم نیز شناخته شده بود، اما بشر قانون مربوط به آن را فقط از چند دهه به این سو کشف کرد؛ زیرا مشاهدات و تجارب علمی نشان دادند که در اینجا قانونی هست که اشیاء سیال را در تحت ضابطهء خاصی نگه میدارد که آن را به نام کشش سطحی مینامند؛ این قانون حکم میکند که دو مایع سیال به دلیل اختلاف و تفاوتی که در کیفیت جذب و ذوبان آنها وجود دارد، در همدیگر آمیخته و یا به تعبیر دقیقتر ذوب نشوند. علم جدید از این قانون که قرآن از آن به عنوان برزخ تعبیر نموده، فراوان بهره برده است. هرچند ما با همهء اطمینان نمیتوانیم بگوییم که مراد از برزخ در قرآن کریم، همان قانون کشش سطحی است که در میان دو آب وجود داشته و مانع در هم آمیختن یک آب با آب دیگر میشود، اما کشف این قانون مسلماً در راستای تفسیر آیات قرآنی فوق الذکر قرار دارد.